Meer dan je durft te dromen

‘Pedro Casciaro vroeg in 1935 om opname in het Opus Dei en bracht de moeilijke jaren van de Spaanse Burgeroorlog aan de zijde van Jozefmaria Escrivá door. De levendige en humorvolle manier van
vertellen van de schrijver weet de menselijke en bovennatuurlijke aard van onze stichter juist te beschrijven: zijn blijdschap, eenvoud, oprechtheid, optimisme en innerlijke kracht, zijn hartelijkheid, genegenheid voor iedereen, zijn liefde voor de vrijheid, zijn passie voor alles wat echt menselijk is en zijn geest van kindschap tegenover God.

De auteur benadrukt het vertrouwen dat de stichter in de leden van het Werk had: hij steunde volledig op ons, ook al waren wij nog zeer jong. Dit hielp ons te rijpen en ons gevoel voor verantwoordelijkheid te versterken.

Het boek gaat weliswaar over het leven van de schrijver, maar het richt zich hoofdzakelijk op de jaren die hij in de nabijheid van de stichter doorbracht. Van menige gebeurtenis die hij vertelt – in Madrid, de overtocht door de Pyreneeën, Burgos – is hij een van de weinige, of zelfs de enige nog levende ooggetuige. Deze bladzijden zijn dan ook van onschatbare waarde.

Het apostolaat van de gelovigen van de prelatuur is intussen over de hele wereld verbreid, en ik kan alleen maar dankbaar zijn omdat de ‘dromen’ van onze stichter uit de jaren dertig een blijde werkelijkheid zijn geworden in dienst van de Kerk.’

Uit het voorwoord van mgr. Javier Echevarría, 1994.